25 januari 2007

Radio 1 - 14 januari 2007 Radio Alaska

Alaska


Op zondag 14 januari werd op Radio 1 het programma Alaska uitgezonden. Daarin was een uitgebreid gesprek te beluisteren met mijn dochter en mij en ook met Walter Huysmans, die als syndicaal afgevaardigde al zo’n 30 jaar werkt in het bedrijf Eternit.

De titel van de documentaire is "Pour l'ETERNITé". Dat is meer dan een woordspeling met de naam van het bedrijf Eternit. Over producten met asbest dacht men vroeger dat ze voor de eeuwigheid waren. Ondertussen weten we de keuze voor het gebruik van asbest en de soms onverantwoordelijke manier waarop men met deze producten omging zeker geen bewijs waren van toekomstgericht denken, integendeel. Hoewel het kader van Eternit al langer wist dat er ernstige gezondheidsrisico’s waren voor de werknemers of de omwonenden, ging men toch door met de productie.

Mee door de inzet van de brede groene beweging kwam er een einde aan deze gevaarlijke bedrijvigheid. Sinds eind jaren negentig zijn in ons land de productie en de toepassing van asbest voor bijna alle toepassingen verboden. De productie was dus niet voor de eeuwigheid. Maar voor de slachtoffers van asbest kan de ontwikkeling niet meer gekeerd worden. Zij krijgen geen eeuwigheid, integendeel…

Luisteren naar het programma Alaska, kun je door hier te klikken. (programma's "Aalaska")


Reacties

Onlangs op een zondagavond heb ik je stem en je aangrijpend mooie getuigenis gehoord via Radio 1 terwijl ik aan het afwassen was. Plots zag ik het leven door een andere bril, tegelijkertijd triest en blij. Triest omdat het Leven zo kwetsbaar is, zo aan een zijden draadje hangt. Blij omdat zo'n wrede aanval op het Leven blijkbaar je waardigheid, je menselijkheid, je waarden en je persoonlijkheid niet mee verwoest. Godzijdank!

Sinds het memorabele congres van 2004 (je was geweldig, je speech was uniek) hebben wij elkaar niet meer gezien, maar toen ik je die zondagavopnd hoorde, wilde ik je iets zeggen. Dat doe ik nu via deze mail.

Ik heb je gekend als een echte groene, zoals ze er tegenwoordig geen meer maken, vrees ik. Ik weet nog hoe je campagne voerde, in het annus horribilis 2004.
Ik heb vooral je verbale spitsvondigheid leren kennen en enorm geapprecieerd, want het waren kwinkslagen die deden lachen en tegelijkertijd ook een scherpstelling van de realiteit gaven. Zo'n talent is uniek, mensen kunnen doen lachen is goud waard, vind ik. Voor mij verdien je olympisch goud, als mens en als groene, en als humorist. Ik heb uiteraard maar met een klein deeltje van je persoonlijkheid kunnen kennismaken tijdens de zes laatste maanden op het kabinet, maar ze zullen me altijd bijblijven.

Wat je overkomt, lijkt me wreed, vreselijk, onrechtvaardig. Jij hebt zo tegen het onrecht van asbest gevochten, en de draak asbest neemt nu weerwraak, zo lijkt het. Blijkbaar heb je wel het geluk omringd te zijn door je gezin en mensen die je graag hebt, met wie je goed kunt praten of zwijgen, al naargelang.

Verder weet ik niet wat te zeggen. Sterkte en moed heb je blijkbaar in overvloed, maar toch, op momenten dat deze bron tijdelijk zou opdrogen, weet dan dat een verre ex-collega en groene medestandster je een unieke mens vindt.

Hartelijke groeten,

Annemie Vermeylen


Wij hebben zondagavond naar de uitzending geluisterd, ons Veerle was er ook. Het was zeer waardig en indringend. Saartje heeft dat ook zeer goed gedaan, een klare en heldere stem lijk Annemie.Alles was ook heel rustig en toch pakkend. Een sterke boodschap. Proficiat.

Julia en Daan


Alaska was in de roos, Willy! Door een familiefeest het zondag gemist, nadien op de www roerloos zittenluisteren met Griet ; enkele vrienden hadden mij al verwittigd : zeker luisteren ! Ik had de indruk dat het luistermedium alles nog dichter brengtdan de TV. En dan de toon en het tempo van het programma, sfeervol en to the point. De stem van jullie Sara was voor de luisteraar een welgekomen frisheid en directheid in het voor het overige 'mannenkoor'. Ik denk dat er veel opgewerkt is (tekst, ritme, sfeerbeeld) maar het resultaat mocht er absoluut zijn.

'n hartelijke groet,Guido


Beste Willy,

Mooie en moedige getuigenis op Radio 1 vanmiddag. Het maakt me warm en koud, warm omdat er mensen zijn zoals jij die deze problematiek onder de aandacht brengen en koud dat we met zijn allen potentiële slachtoffers zijn en er nog steeds mensen zijn die de asbestverwerkende nijverheid zonder namen te noemen verdedigen alsof er niets is gebeurd.
Tijd brengt raad maar tijd brengt ook informatie die we niet kunnen veranderen maar we kunnen het wel onder de aandacht brengen als steun voor alle slachtoffers en een betere toekomst voor onze jeugd.

Groeten,

Danny Van Boom

Beste Willy,

Diane en ik hebben zondag om 18 uur met aandacht het programma Alaska gevolgd op radio 1. Het was zeer moedig, zowel van jou als van jouw dochter, om jullie stem in deze verschrikkelijke materie te laten horen. Vooral ook omdat hierbij de meest diepe en persoonlijke gevoelens tussen jou en je familie in de openbaarheid worden gebracht. Meer en meer worden wij geconfronteerd met het gegeven dat de mens in functie staat van de economie en niet, zoals het zou moeten zijn, dat de economie gevoerd wordt in functie van de mensen. Meer en meer groeit hierdoor bij ons het besef dat wij ons hiertegen moeten verzetten, dat bedrijven hun verantwoordelijkheid moeten nemen en de politiek nog meer als scheidsrechter zou moeten optreden om mens en economie op een evenwichtige manier op elkaar af te stemmen. Daarom hopen wij dat jullie getuigenis zoveel mogelijk mensen heeft overtuigd dat het anders kan en moet.

Wij wensen jullie nog veel mooie dagen en momenten en de kracht om er van te blijven genieten.

Groetjes,

Rudy en Diane

1 opmerking:

Anoniem zei

Bedankt voor een interessante blog